પ્રેમ, આકર્ષણ, આધુનિકતા અને આપણે,,,
Be modern by thoughts, not only by clothes and so on!!!
કોલેજમાં એક દિવસ એક વાલી પોતાની દીકરીને શોધતા શોધતા આવે છે, દીકરીના પિતાજી બોલવાનું શરુ કરે છે, કાલે કોલેજ આવી હતી, પછી ઘરે નથી આવી. બધે તપાસ કરી લીધી, પણ કોઈ સમાચાર નથી. તેનો મોબાઈલ પણ સ્વીચ-ઓફ આવે છે. વચ્ચે તેની માતા બોલે છે, કીધા વિના આજ સુધી ક્યાય નથી ગઈ. બહુ ડાહી છે, મારી છોકરી! આચાર્ય સાહેબ તમને ખબર હોય તો કહોને, એટલું બોલતાં બોલતાં તો પિતાની આંખોમાં આંસુ આવી જાય છે. કોલેજના કેમેરા બતાવે છે કે છોકરી ગઈકાલે આવી હતી, પણ આવીને તરત જતી રહી હતી. આવાનો અને જાવાનો વિડીયો છોકરીના માતા-પિતાએ જોયો. કોલેજના સોફ્ટવેરમાંથી તેનો રેકોર્ડ કાઢ્યો, એકદમ નિયમિત છોકરી, ભણવામાં પણ હોંશિયાર! વિડીયો જોઇને પિતાજીએ આગળ વાત કહી, તેની સગાઇ પણ થઇ ગઈ છે, છોકરો સૈનિક છે. મોબાઈલમાં તેની સાથે વાત પણ કરે છે. એ છોકરા એ મોબાઈલ લઇ દીધો છે. અમને કહ્યા વિના ડેલી બહાર પગ નાં મુકનાર ક્યા જતી રહી? કોલેજમાં પૂછપરછ પતાવી તેઓ ભારે હૃદયે ઘરે જાય છે. બીજા દિવસે તેના ગામની છોકરીઓ સમાચાર લાવે છે, એ તો રોજ જેની રિક્ષામા આવતી હતી એ ભાઈ સાથે ભાગી ગઈ છે. તેના માતા-પિતા બહુ રડતા હતા.
છોકરીની ઉંમર ૨૦ વર્ષ અને પેલા રિક્ષા-ડ્રાઈવરની ઉંમર ૪૦ વર્ષ! ઘડીક તો આ સમાચાર સંભાળીને આંચકો લાગ્યો! આટલી હોંશિયાર છોકરી અને એ પણ વ્યવસ્થિત જગ્યાએ સેટલ થયેલી છોકરી એ આવું શા માટે કર્યું? તેના પિતાની રડતી આંખો આજે પણ નજર સામે છે!
બીજો કિસ્સો ૧૯ વર્ષની એક છોકરીનો, જે ૩૯ વર્ષના એક ભાઈ સાથે ભાગી ગઈ, એ ભાઈ પરણેલા હતાં અને તેને બે સંતાનો પણ હતા! તેના માતા-પિતા પણ આમ જ તેને શોધતા ફરી રહ્યા હતાં.
આવા કિસ્સાઓ આપણે લગભગ રોજ સાંભળતા હોઈએ છીએ. આમ તો પ્રેમની કોઈ ઉંમર નથી હોતી, પણ આકર્ષણની એક ઉંમર જરૂર હોય છે. અને આ ઉંમરે છોકરીઓની ભૂલો સૌથી વધુ તેઓની જિંદગીને અસર કરતી હોય છે. છોકરાઓ પણ આવી ભૂલો કરતાં હોય છે, પણ તેઓની ભૂલો સમાજમાં બહુ ચર્ચાતી નથી! જયારે દીકરીઓ આવું કરે તો કુટુંબની આબરૂ સમાજમાં ચર્ચાઈ જતી હોય છે. અને એના કરતાં પણ વધુ એ બાબતો દીકરીઓના જીવનને કાયમ નડતી રહે છે. સાચા સ્ત્રી-શશક્તિકરણની જરૂર અહી જ આવા કિસ્સાઓમાં હોય છે, હવે તમને થશે એમાં ક્યાં સ્ત્રી-શશક્તિકરણ આવ્યું? દીકરીઓને આ રસ્તે ના જવાનું સમજાવીને. દીકરીઓને કહીએ કે જીવન-સાથી પસંદ કરવાની પણ એક ઉંમર હોય છે. અને એ પસંદ કરતી વખતે પણ કેટલીક કાળજીઓ રાખવાની હોય છે. માત્ર મોબાઈલ માટે કે થોડીક જરુરીયાતો પૂરી થાય એટલા માટે કોઈ-પણ ઉંમરના પુરુષ સાથે આકર્ષણ થઇ જવું જોઈએ નહિ. આવા સંબંધો ક્યારેય સારા પરિણામો આપતા નથી. પેલા કિસ્સામાં છોકરી ઘરે પાછી આવી ગઈ છે. અને તેની સગાઇ પણ તૂટી ગઈ છે. હવે તમે જ કહો કોણ તેનો હાથ પકડશે? અને આ બધામાં માતા-પિતાનો શું દોષ? આપણો સમાજ પડેલાને ટેકો આપવામાં નહી, પણ ટીકા કરવામાં જ માને છે. ઉંમરનો વધુ પડતો ગેપ સંબંધોમાં ક્યારેય સંવાદિતતા લાવી શકતો નથી. આકર્ષણથી બંધાયેલો સંબંધ ઝાઝું ટકતો નથી. ટીન-એજમાં કરેલી ભૂલોના પડઘા આખી જિંદગી પુનરાવર્તિત થતાં રહે છે.
એક દિવસ ક્લાસમાં આ વાતની ચર્ચાઓ થતી હતી, ત્યારે એક છોકરીએ કહ્યું, મેમ પણ ગામડામાં માતા-પિતા દીકરીઓની જરૂરીયાતોને મહત્વ આપતા જ નથી, ને પરિણામે દીકરીઓ એ જરૂરિયાતો પુરી કરવા ગમે તેની સાથે સંબંધ બાંધી દેતી હોય છે. હવે વિચારવાનો સમય માતા-પિતાનો છે, શા માટે તેઓ દીકરા-દીકરી નાં ઉછેરમાં આવો ભેદ-ભાવ રાખે છે? દીકરાને મોબાઈલ આપવાનો, તેણે ભણાવવા પૈસા ખર્ચવાના, દીકરાની જરૂરિયાતો પૂરી કરવા દીકરીઓને એ જરૂરિયાતોથી દુર રાખવાની! જરૂરીયાતોના મોહમાંથી તો મોટા-મોટા માણસો પણ છૂટી શકતા નથી, તો આ ટીન-એજર...... ઘણી છોકરીઓ તો ત્યાં સુધી કહે છે કે અમારા-માતા-પિતા ને એ પણ ખબર નથી હોતી કે અમે કઈ કોલેજમાં ભણીએ છીએ અને અમારે શું બનવું છે? અમારી ઈચ્છાઓને કોઈ જ અવકાશ મળતો નથી. અમારા ભાઈઓ ભણવામાં અમારા કરતાં નબળા હોય છતાં તેઓને ભણવાની સારી સગવડો મળે છે, જયારે અમને મળતી નથી.
જરૂરીયાતોની પૂર્તિનો અભાવ દીકરીઓને ઝડપથી કોઈ અન્ય પુરુષ તરફ ખેંચી જાય છે. અને જે પુરુષો સ્ત્રીઓની આ રગ પારખી જાય છે, તેઓ આ બાબતનો ફાયદો ઉઠાવતા રહે છે. આવા સંબંધો દીકરીઓના જીવનમાં ઝંઝાવાત લાવી દેતા હોય છે. અને ઝંઝાવાત બાદનું જીવન દીકરીઓ માટે અઘરું બની રહે છે. જરૂરિયાતો માટે કોઈ સાથે સંબંધ બાંધી લેવો જિંદગી માટે બહુ હાનીકારક સાબિત થતો હોય છે. એમાં પણ હવે તો ઇલેક્ટ્રોનિક ગેઝેટ્સ એટલા બધા છે કે તમારી એક ભુલ વાયરલ પણ થઇ શકે છે અને તેને લીધે તમારે જીવન ગુમાવવાનો વારો પણ આવી શકે છે! વળી આપણા દેશમાં માતા-પિતા સંતાનોના મિત્ર બનવાનું ભૂલી જ જતાં હોય છે, જેથી ક્યારેક આવી કોઈ ભુલ થઇ જાય તો તેઓ તેના વિષે માતા-પિતા સાથે ચર્ચા પણ કરતાં નથી. આવા સંજોગોમાં માતા-પિતા કા તો દીકરીઓ સાથે સંબંધ તોડી દેતાં હોય છે અથવા તો દીકરીઓને ઓનર-કિલિંગનાં નામે મારી પણ નાખતાં હોય છે.
દીકરીઓની ભૂલોને સ્વીકારી લ્યો, એ અણ-સમજુ હોય છે, માતા-પિતા થોડા અણ-સમજુ હોય છે! એને પણ પાછા ફરવાનો મોકો આપતાં રહીએ. અને દીકરીઓ માટે એટલું જ કહેવાનું કે જીવન-સાથી પસંદ કરતાં સમયે હૃદયની સાથે સાથે મગજને પણ તસ્દી આપવી. માત્ર જરૂરીયાતોની પૂર્તિ એ પ્રેમ નથી. તમારા માતા-પિતાએ તમારા પર મુકેલા વિશ્વાસને જાળવી રાખો. કોઈ પરણેલા પુરુષને જીવનસાથી તરીકે પસંદ નાં કરો. ભાગી જવું એ કોઇપણ સમસ્યાનો ઉકેલ ક્યારેય નથી. જીવન-સાથી પસંદ કરતી વખતે કોમન-સેન્સનો ઉપયોગ કરવો. પેકિંગ આકર્ષક હોય એટલે અંદરની વસ્તુ સારી જ હશે, એવું માનવું ભૂલ-ભરેલું છે. જીવનને ગુણવત્તા-સભર બનાવવા સંબંધોમાં ગુણવત્તા હોવી જરૂરી છે. દીકરીઓ સાથે સમગ્ર કુટુંબની આબરૂ જોડાયેલી હોય છે. કોઈપણ સાથે જોડાતા પહેલા આટલું યાદ રાખીએ!
આખી જીંદગી જેની સાથે જીવવાની છે, એ વ્યક્તિને માત્ર ઓળખતા નહી, પણ પારખતાં પણ શીખીએ. કોઈ થોડી ચોકલેટ્સ લાવી દે કે લેટેસ્ટ ફેશનના કપડાં લાવી દે, એટલે એની પાછળ બાકીના સંબંધોને ભૂલી જવા તમને કેટલું યોગ્ય લાગે છે? જરૂર વિચારજો.
વળી આજ-કાલ ‘લવ-જેહાદ’ વાળા પણ સક્રિય છે! આવા સંજોગોમાં તો આપણે ખાસ સજાગ રહેવાનું છે.